به گزارش گردشگرآنلاین از خوزستان، فصل سوم ساماندهی سازه‌های گندی‌شاپور و فصل چهارم حفاظت و مرمت آرامگاه یعقوب لیث‌صفاری به عنوان یک ضرورت در دستور کار این‌پایگاه قرار گرفته است.
فعالیت‌های پیش‌بینی شده حفاظتی و مرمتی در سال ۱۴۰۱ شامل ۲ بخش هستند؛ بخش اول شامل اقدامات حفاظتی و مرمتی روی سازه‌های آبی (سیفون شماره ۲) ساخته‌شده روی رودخانه سیاه‌منصور است.
این سازه، در گذشته، علاوه بر نقش هیدرولیکی و انتقال آب از رودخانه دز به شهر گندی‌شاپور به عنوان پل و همچنین بند و پل‌بند عمل می‌کرده است.
اقدامات این فصل در ادامه فعالیت‌های حفاظتی سال ۱۳۹۹ این پایگاه روی بخش غربی سازه و بخش میانی خواهد بود. این فعالیت‌ها با احترام به ارزش‌های بنا با مصالح و ملات آهکی (ساروج) مشابه اصل بنا با قابلیت تشخیص قسمت‌های مرمتی از اصل بنا و با هدف تداوم طول عمر بنا انجام خواهد گرفت.
گُندی شاهپور، یکی از مهمترین شهرهای دوره ساسانی بود که توسط شاهپور یکم ایجاد گردید. جندی شاپور از همان بدو تأسیس به تدریج به صورت یکی از مراکز علمی و پزشکی جهان آن روز درآمد و بنا بگفتهٔ تاریخ‌نویسان شاپور دستور داده بود تعداد زیادی از کتاب‌های طب یونانی را به زبان پهلوی ترجمه و در آنجا نگهداری کنند، خسرو انوشیروان در این شهر بیمارستان بزرگی ساخت و بر توسعهٔ دانشکدهٔ پزشکی آن افزود. در مورد مکان دقیق این شهر اختلاف نظر وجود دارد اما به نظر می‌رسد جندی‌شاپور در محدوده میان شهرهای شوشتر، شوش و دزفول قرار داشته‌است.
با توجه به این نکته که شهر مذکور چند نام داشته، می‌توان دریافت که پیش از تجدید بنا در روزگار شاپور وجود داشته و ناحیه‌ای مسکونی به‌شمار می‌رفته‌است. معروف است که وی پس از غلبه بر والرین و ویران ساختن انتاکیه اسیران رومی را در این محل اسکان داد و نام آن را وه اندیوک شاپور به معنی به از انتاکیه شاپور نامید. «معرفت یونانی در امپراتوری ساسانی به ویژه به واسطه مسیحیان یونانی و سوری اشاعه یافته بود که حضور آن‌ها در وه اندیوگ شاپور (گندی‌شاپور) مسلم است.
اقدامات مرمتی جدید در محوطه باستانی گندی‌شاپور
منبع: ایسنا
