به گزارش گردشگرآنلاین، مریم جلالی معاون صنایع‌دستی و هنر‌های سنتی کشور گفت: اگر صنایع‌دستی را مرز بین صنعت و هنر تلقی کنیم، طراحان صنعتی، نزدیک‌ترین رشته‌ای است که می‌تواند به صنایع‌دستی در بازآرایی محصول، ترکیب و طراحی محصولات متفاوت متناسب با نیاز روز جامعه کمک کند. به حضور آن‌ها در چرخه ارزش‌آفرینی صنایع‌دستی نیاز داریم تا همه حلقه‌های زنجیر را کامل کنیم.
معاون صنایع‌دستی و هنر‌های سنتی کشور افزود: ابتدایی‌ترین حلقه این زنجیر، طراحی محصول است که باید با حفظ اصالت و ماهیت صنایع‌دستی بتوانیم ایده‌های نو و دانش روز را به آن اضافه کنیم و صنایع‌دستی را از رخوت یا فریز شدن در گذشته نجات دهیم. صنایع‌دستی ما باید بالنده باشد و باید نگاه پویاسازی نسبت به آن داشته باشیم. این پویاسازی عملی نخواهد شد مگر آنکه دانش‌های روز را به کمک آن بیاوریم.
او بیان کرد: برونداد هر فرهنگی و حاصل سلیقه و دانش هر فرهنگی، صنایع‌دستی‌اش محسوب می‌شود. اگر بخواهیم در برهه‌ای بمانیم و نتوانیم نوآوری، محصول‌سازی و در زنجیره تامین ارزش نقش‌آفرینی کنیم قطعا محکوم به فنا هستیم. نیاز به زاویه دید تازه داریم.
معاون صنایع‌دستی و هنر‌های سنتی کشور ادامه داد: برخی وقت‌ها ماهیت اثر صنایع‌دستی باید مبتنی بر دانش روز باشد. از طراحان صنعتی تقاضا دارم تا اتصال بین رشته‌ای و چند رشته‌ای را برقرار و مسئله‌یابی کنند.
جلالی گفت: صنایع‌دستی روزگاری صنایع زیستی و زندگی بوده و تزئینی نبوده است. نتوانستیم سلول‌های بنیادی برای کارگاه‌های صنایع‌دستی باشیم تا اقتصاد دانش بنیان باشد. به طراحان نیاز داریم، زیرا آن‌ها به جنبه‌های علمی، زیبایی‌شناسی و هویت توجه می‌کنند.
صنایع دستی یا کاردستی نوعی کار است که در آن لوازم تزئینی و کاربردی تنها با استفاده از دست یا ابزار ساده ساخته می‌شود. معمولاً این کلمه به روش‌های سنتی ساختن کالاها و وسایل مختلف گفته می‌شود. استادکاری مخصوص هر یک از این موارد مهم‌ترین ملاک است. چنین چیزهایی اغلب از لحاظ فرهنگی یا مذهبی فوق‌العاده هستند. لوازمی که به صورت تولید انبوه یا با ماشین آلات مختلف ساخته می‌شوند، جزء صنایع دستی نیستند.
منبع: جوان
