به گزارش گردشگرآنلاین، گردشگری ماجراجویانه بسیار گسترده است و سطح و درجههای مختلفی دارد، از پریدن با لباس بالدار از ارتفاع (Wingsuit)، اسکی روی برفهای نکوبیده تا نوشیدن چای کنار آتش در کویر جزو گردشگری ماجراجویانه است و تعاریف خاص خود را دارد. در ان زمینه تحقیق و پژوهشهای زیادی شده و تعاریف مختلفی هم وجود دارد، برخی به خطرناک بودن و بعضی هم بر دور دست بودن آن تاکید دارند، اما بنا به تعریف انجمن جهانی گردشگری ماجراجویانه (ATTA)، «گردشگری ماجراجویانه، گونه ای از گردشگری شامل اکتشاف یا سفر با ریسک (احتمال خطر) پذیرفته شده (و احتمالا واقعی) است و نیاز به مهارت های مخصوص و فعالیت جسمی دارد.»
عضو هیات مدیره فدراسیون بین المللی رفتینگ افزود: گردشگری ماجراجویانه، به هر گونه ای از گردشگری گفته می شود که دو مورد از این سه مورد فعالیت جسمی، تبادل یا تعامل فرهنگی و سر و کار داشتن با طبیعت را در خود داشته باشد، در این تعریف تاکیده شده است که فرد در گردشگری ماجراجویانه برای اکتشاف به دل طبیعت میرود، در حالی که از وجود ریسک پذیرفته شده و احتمال خطر آگاه است و بی تردید در فعالیتهای ماجراجویانه شرکت می کند، پس باید آمادگی جسمی و مهارت کافی برای آن فعالیت را داشته باشد. طبیعت شگفتانگیز و غیرقابل پیشبینی است و همین عوامل باعث جذب گردشگر به طبیعت می شود، البته غیرقابل پیشبینی بودن جنبههای مثبت و منفی دارد، گردشگری که به دامن طبیعت میرود قصد دارد از زندگی شهری دور شود اما ممکن است به صورت غیرمنتظره با جاذبههایی طبیعی مانند یک پرنده خاص، پروانه نادر و زیبا رو به رو شود یا حتی یک حیوان وحشی سر راهش قرار بگیرد که در اصطلاح می گویند «منتظر غیرمنتظرهها باشید (Expect The Unexpected)» که جنبه های جذاب و مثبت است.
راهنمای گردشگری ماجراجویانه با اشاره به جنبه های احتمالی و منفی غیرمنتظرهها در گردشگری در طبیعت، خاطرنشان کرد: افراد ممکن است در گردشگری ماجراجویانه در طبیعت دچار حادثه و سقوط شوند یا حیوان وحشی به آنها حمله کند یا دچار تصادف و سوانح رانندگی شوند، این حوادث گاهی اجتنابناپذیر است، اما اگر آگاهی و مهارت داشته باشند تا حد زیادی میتوانند ریسک این حوادث را کاهش دهند؛ در گردشگری ماجراجویانه ریسک به معنای خطر نیست؛ خطر عاملی است که به ما آسیب میزند اما ریسک، احتمال آسیبرساندن خطر است.