به گزارش گردشگرآنلاین، عباس نوروزی صبح امروز (چهارم بهمن ماه) بابیان این مطلب گفت: براثر بارندگیهای اخیر، یک سنگقبر با قدمت بیش از ۳۰۰ سال دریکی از روستاهای میناب نمایان شده است.
معاون میراثفرهنگی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی هرمزگان افزود: سنگقبر یادشده توسط مردم محلی کشف و از طریق شورای روستا به پلیس امنیت تحویل و بعدازآن در اختیار اداره میراثفرهنگی میناب قرارگرفته است.
وی با اشاره به اینکه بر اساس نوشتههای روی این سنگقبر، به نظر میرسد متعلق به دوره صفویان باشد، خاطرنشان کرد: کارشناسان میراثفرهنگی برای بررسی بیشتر و کارشناسی تکمیلی به منطقه اعزامشدهاند و این تختهسنگ بهزودی به موزه مردمشناسی خلیجفارس بندرعباس منتقل میشود.
این شهر به دلیل نزدیکی با دریا و وجود رودهایی در پیرامون آن، «میان آب» نیز گفتهاند، که اندکاندک به میناب تغییر یافتهاست. در گذشته به جهت شفافیت آب رود ، مینا آب بوده، که به مرور زمان و به دلیل دگرگونی، حرف «آ» از بین رفته و به شکل میناب درآمده است.
مردم محل بر این باورند که در روزگاران کهن، دو خواهر به نامهای «بیبی مینو» و «بیبی نازنین» این شهر را پایهگذاری کردهاند. این ناحیه از دیرباز نه تنها به نامهای گوناگون، نظر جهانگردان را به خود جلب کرده، بلکه دستخوش یورشهای ویرانگر نیز بودهاست.
در محل امروزی میناب، شهری آباد، که مرکز ایالت هرمز کهنه بوده، قرار داشته که تیمورلنگ با یورش وحشیانه خود، آن را خراب کرده و هفت دژ استوار آن را نیز ویران ساختهاست. یکی از دژهای ویران شده شهر به نام دژ «بی بی می نو»، که همان «بیبی مینو» باشد، در گوشه شرقی شهر بازماندهاست و به این دژ «هزاره» هم میگویند.
از بازماندههای تاریخی این شهر، دژ میناب است، که شهر میناب بر دامنه آن بنا شدهاست. این دژ تا اواخر دوران قاجاریه، مرکز حکومت بوده و اکنون خرابهای بیش نیست.
منبع: ایسنا