• امروز : جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 29 March - 2024
5

تاریخچه سفر و گردشگری

  • کد خبر : 3509
  • ۰۱ دی ۱۴۰۰ - ۱۵:۳۸
تاریخچه سفر و گردشگری

گردشگرآنلاین – شاید برای هر کسی جالب باشد که بداند نخستین مسافرتهایی که تحت عنوان گردشگری انجام شد مربوط به چه سال و چه دوره ای است.

به گزارش گردشگرآنلاین، مطلبی که در پیش رو دارید، چکیده ای از تاریخچه سفر و گردشگری است که قطعا توجه شما را به خود جلب می کند.

۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، در هند و بین النهرین

سفر برای تجارت از آغاز تمدن یک ویژگی مهم بود. بندر لوتال مرکز مهم تجارت بین تمدن دره سند و تمدن سومری بود.

۶۰۰ قبل از میلاد و پس از آن

اولین شکل گردشگری اوقات فراغت را می توان به دوران امپراتوری بابل و مصر ردیابی کرد. موزه آثار باستانی تاریخی در بابل به روی عموم باز شد. مصری ها جشن های مذهبی بسیاری برگزار می کردند که مؤمنان و بسیاری از مردمی را که برای دیدن آثار هنری و ساختمان های معروف به شهرها می آمدند را جذب می کرد.

در هند، مانند جاهای دیگر، پادشاهان برای ساختن امپراتوری سفر می کردند. برهمن ها و مردم عادی برای مقاصد مذهبی سفر می کردند. هزاران برهمن و مردم عادی سرنات و سراوستی را ازدحام کردند تا با لبخند ناشناخته یک روشنفکر – بودا – به استقبال آنها رفت.

۵۰۰ سال قبل از میلاد، تمدن یونان

گردشگران یونانی به مکان های خدایان شفابخش سفر کردند. یونانی ها همچنین از جشنواره های مذهبی خود که به طور فزاینده ای به دنبال تفریح ​​و به ویژه ورزش تبدیل می شد، لذت می بردند. آتن به مکان مهمی برای مسافرانی تبدیل شده بود که از دیدنی های مهمی مانند پارتنون بازدید می کردند. مسافرخانه ها در شهرهای بزرگ و بنادر دریایی برای تامین نیازهای مسافران ایجاد شد. کورتیزان ها سرگرمی اصلی ارائه شده بودند.
در این دوره سفرنامه نویسی نیز متولد شد. هرودوت اولین سفرنامه نویس جهان بود. کتاب‌های راهنما نیز در قرن چهارم ظاهر شدند و مقاصدی مانند آتن، اسپارت و تروا را پوشش می‌دادند. تبلیغات در راه تابلوهایی که مردم را به مسافرخانه ها هدایت می کند نیز در این دوره شناخته شده است.

امپراتوری روم

بدون مرزهای خارجی بین انگلستان و سوریه، و با دریای امن از دزدی دریایی به دلیل گشت‌های رومی، شرایط مساعد برای سفر فراهم شده بود. جاده های درجه یک همراه با مسافرخانه های صحنه سازی (پیش ساز متل های مدرن) باعث رشد سفر شد. رومی ها به سیسیل، یونان، رودس، تروی و مصر سفر کردند. از سال ۳۰۰ پس از میلاد، سفر به سرزمین مقدس نیز بسیار محبوب شد. رومی‌ها کتاب‌های راهنمای خود را معرفی کردند که هتل‌ها را با نمادهایی برای شناسایی کیفیت فهرست می‌کردند.

خانه های دوم توسط ثروتمندان در نزدیکی رم ساخته شد که عمدتاً در فصل اجتماعی بهار اشغال می شد. شیک ترین استراحتگاه ها در اطراف خلیج ناپل یافت شد. ناپل بازنشستگان و روشنفکران را به خود جذب کرد، کومائه شیک پوشان را به خود جذب کرد، در حالی که بایایی گردشگران بازار پایین را به خود جذب کرد، و به دلیل شلوغی، مستی و آواز خواندن تمام شب شهرت یافت.

سفر و جهانگردی تا زمان مدرن هرگز به وضعیت مشابهی دست نمی یافت.

در قرون وسطی

سفر از آنجایی که مردم برای تجارت یا برای احساس تعهد و وظیفه به سفر می‌رفتند، دشوار و خطرناک شد.

ماجراجویان از طریق سفر به دنبال شهرت و ثروت بودند. اروپایی ها سعی کردند یک مسیر دریایی به هند را برای اهداف تجاری کشف کنند و به این ترتیب آمریکا را کشف کردند و بخش هایی از آفریقا را کاوش کردند. بازیکنان و نوازندگان پرسه زن با اجرای نمایش در سفر امرار معاش می کردند. مبلغان، مقدسین و… برای نشر کلام مقدس سفر می کردند.

سفرهای تفریحی در هند توسط مغول ها معرفی شد. پادشاهان مغول قصرهای مجلل و باغ‌های مسحورکننده‌ای را در مکان‌هایی با زیبایی‌های طبیعی و دیدنی ساختند (برای مثال جهانگیر با زیبایی آن به کشمیر سفر کرد.

سفر برای ساختن امپراتوری و زیارت یکی از ویژگی های معمولی بود.

تور بزرگ

از اوایل قرن هفدهم، شکل جدیدی از گردشگری به عنوان نتیجه مستقیم رنسانس توسعه یافت. در زمان سلطنت الیزابت ۱، مردان جوانی که به دنبال موقعیت در دربار بودند، تشویق شدند تا برای پایان تحصیلات خود به قاره سفر کنند. بعداً مرسوم شد که تحصیل آقایان با یک تور بزرگ همراه با مربی و سه سال یا بیشتر ادامه یابد. در حالی که ظاهراً آموزشی بود، مردان لذت جو برای لذت بردن از زندگی و فرهنگ پاریس، ونیز یا فلورانس سفر کردند. در پایان قرن هجدهم، این رسم در اعیان نهادینه شد. سفرهای تفریحی به تدریج جابجا شد سفرهای آموزشی. ظهور جنگ های ناپلئونی حدود ۳۰ سال مانع از سفر شد و به زوال رسم گراند تور منجر شد.

توسعه آبگرم ها

این اسپاها در قرن هفدهم در بریتانیا و اندکی بعد در قاره اروپا با افزایش آگاهی در مورد خواص درمانی آب معدنی محبوبیت یافتند. مصرف دارو در آبگرم به سرعت ماهیت یک نماد وضعیت را به دست آورد. با تبدیل شدن به لذت به انگیزه بازدید، شخصیت استراحتگاه ها تغییر کرد. آنها به مرکز مهم زندگی اجتماعی برای جامعه عالی تبدیل شدند.

در قرن نوزدهم به تدریج استراحتگاه ساحلی جایگزین آنها شد.

استراحتگاه های خورشید، ماسه و دریا

آب دریا با فواید سلامتی همراه شد. بنابراین اولین بازدید کنندگان آن را می نوشیدند و در آن غسل نمی کردند. در اوایل قرن هجدهم، استراحتگاه‌های کوچک ماهیگیری در انگلستان برای بازدیدکنندگانی که نوشیدنی می‌نوشیدند و خود را در آب دریا غوطه‌ور می‌کردند، به وجود آمد. با ازدحام بیش از حد اسپاهای داخلی، استراحتگاه های جدید کنار دریا محبوبیت بیشتری پیدا کردند. معرفی خدمات قایق بخار در قرن نوزدهم استراحتگاه های بیشتری را در مدار معرفی کرد. تفرجگاه ساحلی به تدریج به یک نقطه ملاقات اجتماعی تبدیل شد

نقش انقلاب صنعتی در ترویج سفر در غرب

شهرنشینی سریع به دلیل صنعتی شدن منجر به مهاجرت گسترده به شهرها شد. این افراد برای فرار از محیط اطراف خود به مکان‌هایی با زیبایی طبیعی و اغلب به روستایی که از تغییر روال از یک شغل استرس‌زا از نظر جسمی و روانی به سرعتی آرام در حومه شهر آمده بودند، اغوا می‌شدند.

نکات مهم سفر در قرن نوزدهم

· ظهور راه آهن در ابتدا سفرهای کاری و بعداً سفرهای تفریحی را تسریع کرد. به تدریج قطارهای ویژه ای اجاره شدند تا فقط سفرهای تفریحی را به مقصد برسانند.

· تورهای بسته سازماندهی شده توسط کارآفرینانی مانند توماس کوک.

· کشورهای اروپایی سفرهای تجاری زیادی را اغلب به مستعمرات خود برای خرید مواد خام و فروش کالاهای نهایی انجام می دادند.

· اختراع عکاسی به عنوان ابزاری برای ارتقاء وضعیت عمل کرد و سفرهای خارج از کشور را تبلیغ کرد.

· تشکیل اولین هتل های زنجیره ای. توسط شرکت‌های راه‌آهن که هتل‌های بزرگ پایانه راه‌آهن را تأسیس کردند، پیشگام شدند.

استراحتگاه های ساحلی شروع به ایجاد تصاویر متفاوتی برای مسافران روزانه، نخبگان، برای قمار کردند.

· انواع دیگر مقصدها – استراحتگاه های اسکی، ایستگاه های تپه، نقاط کوهنوردی و غیره.

· توسعه فناورانه در کشتی های بخار باعث ترویج سفر بین آمریکای شمالی و اروپا شد.

· کانال سوئز مسیرهای مستقیم دریایی را به هند و خاور دور باز کرد.

· فرقه کتاب راهنما توسعه عکاسی را دنبال کرد.

 

 

گردشگری در قرن بیستم

 

جنگ جهانی اول تجربه دست اول کشورها را به ارمغان آورد و برای اولین بار حس کنجکاوی در مورد سفرهای بین المللی را در میان بخش های کمتر برخوردار برانگیخت. مقیاس وسیع مهاجرت به ایالات متحده به معنای سفرهای زیادی در سراسر اقیانوس اطلس بود. اتومبیلرانی خصوصی شروع به تشویق سفرهای داخلی در اروپا و غرب کرد. استراحتگاه کنار دریا به مقصد تعطیلات خانوادگی سالانه در بریتانیا تبدیل شد و محبوبیت آن در سایر کشورهای غرب افزایش یافت. هتل ها در این مقاصد زیاد شدند.

تولد مسافرت هوایی و بعد از آن

جنگ ها علاقه به سفرهای بین المللی را افزایش داد. صنعت هوانوردی به این علاقه شکل گردشگری انبوه داد. مازاد هواپیما و رشد خطوط هوایی خصوصی به گسترش سفرهای هوایی کمک کرد. این هواپیما برای سفرهای خارج از کشور راحت، سریعتر و به طور پیوسته ارزانتر شده بود. با معرفی جت بوئینگ ۷۰۷ در سال ۱۹۵۸، عصر سفرهای هوایی برای توده مردم فرا رسیده بود. شروع پروازهای چارتر باعث رونق بازار پکیج تور و ایجاد گردشگری انبوه سازمان یافته شد. بوئینگ ۷۴۷، یک هواپیمای ۴۰۰ صندلی، هزینه سفر را به شدت کاهش داد. استراحتگاه های ساحلی در مدیترانه، شمال آفریقا و دریای کارائیب اولین نقاط داغ گردشگری انبوه بودند.

رشد مشابه در صنعت هتلداری منجر به ایجاد زنجیره های زنجیره ای در سراسر جهان شد. گردشگری نیز شروع به متنوع شدن کرد زیرا مردم در دهه ۷۰ شروع به هجوم مقصدهای جایگزین کردند. نپال و هند انبوهی از گردشگران را پذیرفتند که توسط جنبش هاره کریشنا و مراقبه ماورایی فریب خورده بودند. آغاز سفرهای فردی در حجم قابل توجهی تنها در دهه ۸۰ رخ داد. سفرهای هوایی همچنین منجر به رشد مداوم سفرهای تجاری به ویژه با ظهور MNC ها شد.

ترجمه این مطلب توسط تیم مترجم گردشگر آنلاین
انجام شده و منبع اصلی آن وبسایت Sarvajeet Chandra است

لینک کوتاه : https://gardeshgaronline.ir/?p=3509

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.