به گزارش گردشگرآنلاین، علیرضا حسن‌زاده ـ مجری طرح و عضو هیأت علمی پژوهشکده مردم‌شناسی ـ گفت: طرح مطالعه تطبیقی تاریخ مردم‌شناسی ایران و ترکیه که تفاوت‌های مؤسسه‌ای شدن در رشته مردم‌شناسی به عنوان یک شاخه مهم از علوم میراثی را در دو کشور ایران و ترکیه بررسی می‌کند، توسط پژوهشکده مردم‌شناسی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شد. برای نخستین‌بار در میان کشورهای خاورمیانه، دو کشور ایران و ترکیه، مراکز مردم‌شناسی خود را شکل بخشیده و آغازگر مطالعات مردم‌شناسی در منطقه مورد بحث بوده‌اند.
او افزود: در عین حال موزه‌های مردم‌شناسی در این دو کشور نیز نه‌تنها جایگاهی مهم در بازنمایی فرهنگ و تمدن و هویت ملی و محلی داشته‌اند، که یکی از نتایج شکل‌گیری نهادی رشته مردم‌شناسی در دو کشور یاد شده بوده‌اند. بررسی تاریخ شکل‌گیری رشته مردم‌شناسی در دو کشور یاد شده، درک تفاوت و شباهت‌های گفتمانی، نظری و روش‌شناختی آن‌ها و آشنایی با تجربه مردم‌شناسان ترکیه در زمینه تعریف موزه مردم‌شناسی که کشور ما در این زمینه با بحران‌هایی در تعریف و طبقه‌بندی موزه مردم‌شناسی رو به روست، در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است.
مجری طرح مطالعه تطبیقی تاریخ مردم‌شناسی ایران و ترکیه بیان کرد: محقق در این پژوهش به بررسی تطبیقی تاریخ علم مردم‌شناسی در دو کشور ایران و ترکیه که از پیشگامان این رشته در منطقه محسوب می‌شوند، پرداخته و بر این مبنا تاریخ علم یاد شده در دوره مدرن و ماقبل مدرن و معاصر بررسی شده است.
یک مطالعه ژنتیکی در سال ۲۰۰۱ از طریق بررسی هاپلوگروپ‌های دی‌ان‌ای در ترکیه نشان داده که ترک‌ها و کردها در کنار ارمنی‌ها، ایرانیان، یهودیان و لبنانی‌ها و دیگر گروه‌های ساکن سواحل مدیترانه (چه در شرق و چه در غرب) احتمالاً از یک نیای مشترک برخوردارند. در نتیجه اقوام امروزین ترک، کرد و ارمنی ممکن است از دل همین گروه‌ها درآمده باشند.
تاریخ مردم شناسی ایران و ترکیه مطالعه تطبیقی شد
