به گزارش گردشگرآنلاین، مهدی فرجی با اشاره به موقعیت ویژه آثار محوطه خونگ اژدر در حوزه میراث‌فرهنگی کشور و تلاش صورت گرفته پیرامون این آثار طی سالیان متمادی گفت: برای نخستین بار مطالعات تخصصی و علمی محوطه و نگارکند خونگ‌اژدر ایذه در قالب یک کار مشترک میان هیات ایتالیایی ـ ایرانی به سرپرستی جعفر مهرکیان و ویتو مسینا از سال ۱۳۸۶ آغاز و به مدت سه سال ادامه داشت.
وی افزود: در ادامه، با انجام کاوش‌ها، بررسی‌ها و اسکن لیزر هوشمند سه‌بعدی دستی، نتایج تحقیقات به‌عمل‌آمده، در مجله جهانی “PARTHICA ۲۰۱۵” به چاپ رسید.
مدیر پایگاه میراث‌فرهنگی آیاپیر گفت: مطالعات تکمیلی برای تعیین عرصه و حریم نگارکندهای خونگ اژدر (دو نگارکند متعلق به دوره ایلام قدیم و الیمایی ـ پارتی) که هر دو آنها در جلو و پشت یک تخته‌سنگ و بر پای کوه حجاری شده‌اند، در اواخر سال ۱۴۰۰ توسط پایگاه میراث‌فرهنگی آیاپیر شروع و در روزهای گذشته به پایان رسید.
وی با اشاره به وجود این محوطه و نگارکندهای آن به عنوان شاخصه های مهم ثبت‌جهانی منظر طبیعی ـ تاریخی ایذه گفت: نتایج مطالعات تعیین عرصه و حریم محوطه و نگارکندهای خونگ‌اژدر به زودی در اختیار معاونت میراث فرهنگی خوزستان به منظور بررسی در شورای حرایم استان قرار خواهد گرفت.
خونگ‌اژدر نام روستا و محوطه‌ای است تاریخی که در ۱۵ کیلومتری شهر ایذه در شمال شرق خوزستان واقع است وهر سال هزاران گردشگر داخلی و خارجی را برای تماشای هنر الیماییان و روایت یکی از وقایع مهم تاریخ ایران به خوزستان می‌کشاند.
ایذه از شهرهای استان خوزستان است که در مناطق نیمه کوهستانی قرار دارد. شهرستان ایذه در شمال شرق خوزستان قرار دارد و پیشینه تاریخی آن به دوران ایلامیان برمی‌گردد.
نام قدیمی این شهر در زمان اتابکان مال امیر (مالِمیر) بوده است و در دوران پهلوی اول به ایذه برگردانده شد. ایذه همچنین بعد از خرم آباد و یاسوج سومین شهر پرجمعیت لر نشین محسوب میشود و پایتخت حکومت اتابکان لر بوده و به دلیل موقعیت خاص جغرافیای و سیاسی خاص مورد توجه پادشاهان و بزرگان دوران گذشته نیز بوده است. ایذه یکی از پرجمعیت ترین شهرهای استان خوزستان و پرجمعیت ترین شهر در حوزه شرق استان خوزستان است .
