به گزارش گردشگرآنلاین از شهرکرد، حسین بیگی تاکید کرد: از این تعداد ۶۵۰ پروانه تولید انفرادی، سه پروانه تولید کارگاهی، ۶۳۴ کارت شناسایی و ۱۸ جواز تاسیس کارگاهی در حوزه صنایع دستی بوده است.
وی افزود: با صدور مجوزهای جدید فعالیت در حوزه این صنعت و هنرهای سنتی چهارمحال و بختیاری زمینه اشتغال مستقیم برای افزون‌بر یک‌هزار و ۳۰۰ نفر فراهم شد.
وی یادآور شد: در سال گذشته ۷۳۷ پروانه تولید انفرادی، ۱۶ پروانه تولید کارگاهی، ۱۷ جواز تاسیس و ۳۰۸ کارت شناسایی در حوزه صنایع دستی استان صادر شد.
به گزارش ایرنا، چهارمحال و بختیاری ۱۲ هزار هنرمند در این صنعت دارد که از این تعداد پنج هزار و ۵۰۰ تا ۶ هزار نفر به‌صورت فعال در حال تولید محصولات صنایع دستی و هنرهای سنتی هستند.
هم‌اکنون ۵۲ رشته صنایع دستی شهری، روستایی و عشایری در چهارمحال و بختیاری وجود دارد.
به گزارش گردشگر آنلاین از شهرکرد ایرنا نوشت: بافته‌های‌داری مانند فرش‌بافی، گلیم‌بافی، جاجیم‌بافی و قالی‌بافی، چوقابافی، نمدمالی، کلاه‌مالی، گیوه‌دوزی، سرمه‌دوزی، منبت‌کاری، سفال‌گری، خورجین‌بافی، بافت سیاه‌چادر، قفل‌سازی، حجاری، گره‌چینی، احجام فلزی، خاتم و مشتقات آن‌ها از مهمترین هنرهای این صنعت در سه حوزه شهری، روستایی و عشایری چهارمحال و بختیاری است.
صنایع دستی چهارمحال و بختیاری ،یکی از زیبا ترین و بی نظیر ترین صنایع دستی ایران است صنایع دستی که تبلور روحیه هنری و اصالت فرهنگی مردم این دیار است. صنایع دستی استان چهارمحال و بختیاری به سه دسته صنایع شهری، روستایی و عشایری تقسیم می شود . متنوع ترین و بیش ترین صنایع دستی در این استان توسط عشایر بختیاری تهیهمی شوند ولی مرغوب ترین آن ها توسط صنعت کاران شهری ساخته و عرضه می شوند.هنرهای دستی هم چون بافت انواع قالی های محلی، گلیم، جاجیم، حریر بافی، کرباس بافی، چوقای محلی، پشتی، خورجین، سیاه چادر، نمکدان، سفره، ریس، خور، کلاه، دستکش، پلاس، کمچه دان، جل، بافت حور و طناب، نمد مالی، کلاه مالی، تخت کشی، منبت کاری، خاتم کاری، قفل سازی، صنایع دستی فلزی و دستی مانند اسلحه سازی، گیوه دوزی، ریسندگی پشم و مو، منجوق دوزی، پولک دوزی، لچک دوزی، قفل سازی و انواع بافته های خانگی نظیر کلاه نمدی – که تولید آن ها به طور عمده برای مصارف خانوارهای عشایری و روستایی صورت می گیرد- عبا، نمد، گهواره و کوبه درب اشاره کرد. صنعت کلیچه و کلاه و جلیقه و یا پونچه بافی نیز همواره در میان عشایر و نواحی اطراف آنان رایج بوده است.
استان چهارمحال و بختیاری یکی از نواحی است که چون به نقاط ایلات و عشایر بختیاری و قشقایی متصل می شود از قالی بافی قدیمی و با اصالتی برخوردار است. مهم ترین کانون های بافت قالی در این منطقه، شهرکرد، چالشتر، شوراب، روستاهای فارسان، بابا حیدر، چلگرد و فرخ شهر است که طرح ها و نقوش قالی های تولید شده آن ها به ویژه در شهرستان اردل با رنگ طبیعی پشم (خود رنگ) بافته می شوند و به علت دقت و اصالت رنگ قابل توجه هستند. افرادی که در چهار محال و بختیاری به نمد مالی اشتغال دارند، برای هر یک از کارهای خود رنگ و نقش مخصوصی به کار می برند و صنایع دستی در این کار تجربیات زنان در زمینه رنگ آمیزی بیش تر از مردان است. رنگ های گوناگونی مثل سبز، قرمز و زرد ابتدا در نمد مالی و سپس در گلیم بافی و گاله و جاجیم مورد استفاده قرار گرفتند. نزدیک به ۲۴ رنگ طبیعی در قالی های معمولی چهار محال و بختیاری به دست می آید که از گیاهان محلی ساخته می شوند. انواع بافته های عشایر بختیاری عبارتند از: لی، هورژین (خورجین)، قالی، خرسک، سیاه چادر، چوقا، موج، وریس، نمکدان (کیسه ای جهت نگهداری نمک)، سفره آردی.
