به گزارش گردشگرآنلاین، محمود باعقیده اظهار کرد: قبل از شیوع کرونا شهرستان خواف به‌عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری استان مورد توجه گروه گردشگران داخلی و خارجی بود که متأسفانه پاندمی ویروس کرونا باعث افت و رکود گردشگری خواف شد.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خواف ادامه داد: با انجام واکسیناسیون عمومی و کاهش شیوع کرونا دوباره گردشگران داخلی عازم این شهرستان شده‌اند به طوری‌که نوروزگاه امسال با شکوه و عظمت خاصی برگزار شد.
وی افزود: ورود نخستین گروه از گردشگران اروپایی نویدبخش شکوفایی و رونق دوباره گردشگری شهرستان خواف در سال جدید است.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خواف با اشاره به ورود گروهی از گردشگران خارجی به این شهرستان گفت: این گردشگران از کشورهای اتریش و سوئیس بودند که ضمن بازدید از مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی شهرستان با اقامت در بوم گردی، با آداب و رسوم و فرهنگ سنتی مردم آشنا شدند.
شهرستان خواف در فاصله ۲۸۵ کیلومتری جنوب شرق مشهد قرار دارد و تاکنون ۴۵۰ اثر تاریخی در این شهرستان شناسایی شده و ۹۶ اثر در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نام این شهر، «خواف» نوشته می‌شود و «خاف» خوانده می‌شود. تمامی جغرافی‌دانان عصر اسلام همچون یاقوت در «معجم‌البلدان»، مقدسی در «احسن‌التقاسیم»، حمدالله مستوفی در «نزهه‌القلوب» و حافظ ابرو در «جغرافیای تاریخی» خواف را به‌همین شکل ضبط کرده‌اند. امروزه شهرستان خواف وسعتی در حدود یک‌دهم منطقه خواف قدیم را دارد. در گذشته تربت حیدریه و بخشی از مناطقی که اکنون در خاک افغانستان است جزء خواف بوده‌اند.
خواف از نظر پیشینه تاریخی، پیش از اسلام جزئی از قلمرو پارت‌ها بوده و سابقه تاریخی‌اش به چندین هزار سال می‌رسد. به گزارش دکتر مشکور صاحب کتاب “ایران در عهد باستان” خواف در عهد اشکانیان و ساسانیان نیز جزء شهرهای آباد ایران بوده که از توابع مهم ابرشهر (نیشابور) محسوب می‌شده است. حاکم این ولایت «کنارنگ» نامیده می‌شده است.
حافظ ابرو دانشمند و مورخ قرن هشتم و نهم خواف را چنین توصیف کرده‌است: خواف ناحیه‌ای است مشهور که مردمان بزرگ از آنجا برخاسته‌اند. از علما و ملوک و وزراء، جد اعلای محمد مظفر شاه شجاع از دهستان نشتیفان خواف بوده و ملک زوزن که مدتی در اواخر دولت خوارزمشاهیان حکومت کرد از زوزن خواف بوده است. در خواف مزارع و قراء بسیار است و کانی آهن دارد. مردم در آنجا سنی مذهبند و آب ایشان بیشتر از کاریز است. رودهای آب اندکند و درختان بسیار و ابریشم تهیه می‌شود و از میوه همه نوع باشد به‌خصوص پنبه، و انار نیز بسیار باشد.
خواف محل عبور شاخه‌ای از جاده ابریشم به طول ۱۰ هزار کیلومتر است که در قرن اول قبل از میلاد از شهر «سیان» پایتخت چین و از طریق هرات به ایران وارد می‌شده است. ولایت خواف از سال ۱۲۴۹ ه.ق که هرات از ایران جدا شد به تابعیت شهر مشهد (استان خراسان رضوی کنونی) درآمد.
منبع: خبرگزاری مهر
