بهگزارش گردشگرآنلاین، سیدامین قاسمی ضمن بیان خبر فوق، تشریح کرد: «این اداره کل در راستای اهداف و وظایف تعریف شده خود و به منظور صیانت از حقوق گردشگران و جلوگیری از تضییع حقوق دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری، عملیات بررسی و شناسایی دفتر گردشگری غیرمجاز سطح استان را در دستور کار خود قرار داد که در این راستا سه دفتر خدمات مسافرتی و گردشگری غیرمجاز در شهرستان الیگودرز شناسایی و با هماهنگی اداره نظارت بر اماکن عمومی آن شهرستان پلمب شدند.»
مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی لرستان عنوان کرد: «به منظور حفظ حقوق عمومی گردشگران و همچنین توسعه صنعت گردشگری لرستان این ادارهکل با جدیت از فعالیت افراد و دفتر گردشگری غیرمجاز جلوگیری خواهد کرد.»
گردشگری در سرزمین ایران از پیشینههای چند هزار ساله برخوردار است. در تمامی دوران باستان، تا قبل از اسلام مستندات تاریخی حکایت از گسترش شهرها، راهها و اقامتگاهها در سرزمین پهناور ایران دارد. آثار مکتوب بر جای مانده حاکی از سفر یونانیان و رومیان به ایران است، اگرچه از سیاحانی که قبل از اسلام به ایران سفر کردهاند اطلاع دقیقی در دست نیست.
در قرون اولیه پس از اسلام، بعد از پشت سر نهادن یک دوره بحرانی، رویکرد ادبی، فرهنگی و علمی در ایران آغاز شد و از رونقی بینظیر برخورداد گردید . شاعران و نویسندگان به گشت و گذار در سرزمین اسلامی پرداختند که حاصل آن سفرنامههایی بود که اکنون بر جای مانده و از خلال آن ها میتوان با جغرافیا، فرهنگ و تمدن آن روزگار آشنا شد. از جمله معروفترین این جهانگردان میتوان به ناصرخسرو قبادیانی شاعر، فیلسوف و سفرنامهنویس قرن پنجم اشاره کرد. از سوی دیگر به تدریج و به ویژه طی قرون هفتم به بعد جهانگردان غربی نیز در پی سفر به شرق و از جمله ایران برآمدند. در همان دوران اقامتگاههایی در ایران تأسیس شد که بسیاری از آن ها همچنان بر جای مانده است. ایران در دوران صفویه و علیالخصوص در دوره شاه عباس اول به عنوان کشوری جذاب نظر بسیاری از جهانگردان اروپایی را به خود جلب کرد. به همین دلیل میتوان دوره سلطنت شاه عباس اول تا انقراض سلسله صفوی را یکی از مهمترین ادوار توسعه جهانگردی در ایران به حساب آورد.
پس از دوران صفویه به دلیل ناآرامیها و بیثباتی تا سالها سرزمین ایران دچار هرج و مرج پی در پی شد اما از اواسط دوران قاجاریه با ثبات تدریجی داخلی از یک سو و گسترش پدیده استعمار و رقابت بین کشورهای قدرتمند اروپایی سفر به ایران رازهای باستانشناسی و تاریخی بسیاری را در ایران گشود. سیر وسیاحت ایرانیان و میل آن ها به گردشگری در اروپا از عصر مشروطیت رو به فزونی نهاد .
هر چند پس از انقلاب مشروطیت ورود گردشگران خارجی به ایران رو به افزایش بود لیکن هیچگاه گردشگری به عنوان صنعت به شکل امروزی که دارای تشکیلات منظم و قوانین و مقررات ویژهای باشد و درآمدزایی نماید مورد توجه نبوده است. صنعت گردشگری در ایران از نیم قرن پیش به این طرف به منظور شناساندن مفاخر و تمدن ایران رسماً شکل گرفت و برای اولین بار از سال ۱۳۱۴ ادارهای در وزارت داخله( وزارت کشور) به نام « اداره سیاحان خارجی و تبلیغات» تأسیس شد که فعالیت آن محدود به چاپ نشریات و کتابچههای راهنمای گردشگری ایران بود. بعد از شهریور ۱۳۲۰، اداره مذکور جای خود را به « شورای عالی جهانگردی» داد که زیرنظر وزارت کشور بود و در نهایت در سال ۱۳۴۲ هیأت وزیران تأسیس « سازمان جلب سیاحان » را تصویب و این سازمان رسماً کار خود را آغاز کرد.
در سال ۱۳۵۳ با الحاق سازمان جلب سیاحان در وزارت اطلاعات این وزارتخانه به عنوان « وزارت اطلاعات و جهانگردی » تغییر نام یافت.
به گزارش گردشگر آنلاین، در سال ۱۳۵۳ با الحاق سازمان جلب سیاحان در وزارت اطلاعات این وزارتخانه به عنوان « وزارت اطلاعات و جهانگردی » تغییر نام یافت. با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ « وزارت ارشاد اسلامی» از ادغام وزارتخانههای « اطلاعات و جهانگردی»و«فرهنگ و هنر» تشکیل شد و تمامی وظایف مربوط به امور سیاحتی، زیارتی ، ایرانگردی و جهانگردی در قالب معاونت امور سیاحتی و زیارتی در این وزارتخانه سازماندهی شد. سپس به موجب مصوبه شورای عالی اداری،تمامی وظایف و مأموریتهای معاونت امور سیاحتی و زیارتی در وزارت ارشاد به « سازمان ایرانگردی و جهانگردی » منتقل شد تا در قالب سازمان به فعالیت خود ادامه دهد.
منبع: ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان لرستان