به گزارش گردشگرآنلاین به نقل از سی‌ان‌ان، «کوپرا ماریتیما» این روزها یک شهر بندری آرام در ایتالیا است، اما زمانی پایگاه مرکزی قدرتمند و پر رونق امپراتوری روم بود. ویرانه‌های معبد باستانی «کوپرا» نیز در نزدیکی سواحل دریای «آدریاتیک» واقع شده‌اند. کاوش اخیر باستان‌شناسان در این ویرانه تاریخی به یک کشف دیوارنگاره منجر شده است.
هفته گذشته، باستان‌شناسان بخش‌هایی از فرسکوهای دیواری و سقفی این معبد ۲۰۰۰ ساله را کشف کردند. این فرسکوها با استفاده از رنگ‌های آبی، زرد، قرمز، سیاه و سبز، حلقه‌های گل، شمعدان و نخل‌های کوچک را به تصویر می‌کشند.
روند ساخت این معبد که به یکی از الهه‌های روم باستان تعلق دارد از قرن اول میلادی آغاز شد. این معبد در حقیقت قطب مذهبی «کوپرا ماریتیما» محسوب می‌شده است.
به گفته سرپرست گروه باستان‌شناسی که این معبد را کاوش کرده‌اند، این نخستین‌باری است که ویرانه‌های محرابی که با چنین تنوع رنگی نقاشی شده است تا این حد سالم باقی مانده است.
باستان‌شناسان امیدوارند پس از بررسی و کشف دیوارنگاره و تمامی صد تکه فرسکو، بتوانند آن‌ها را در کنار یکدیگر قرار دهند و تصویر اولیه‌ای را که روی معبد نقش بسته بود، مشاهده کنند.
این فرسکوها به همان سبکی نقاشی شده بودند که اغلب فرسکوهای عمارت‌های مجلل شهرهای بزرگ‌تر همچون رم و پمپئی نقاشی می‌شدند.
تاکنون فقط یک پنجم از این مکان کاوش شده است و جست‌وجوی باستان‌شناسان در این محل ادامه خواهد داشت.
فرسکو (Fresco) نوعی تکنیک نقاشی دیواری است که روی گچ آجری تازه نصب‌شده یا خیس، اجرا شده است.
واژهٔ فرسکو ریشه در لغت ایتالیایی فرسکو -به معنی تَر و تازگی- دارد. شیوهٔ نقاشی فرسکو اغلب در دورهٔ رنسانس و دوران هنری پیش از آن استفاده می‌شده‌است.
در تکنیک بون فرسکو به لایهٔ زبر زیرین آریچو گفته می‌شود که پس از اتمام کار، سطح آن در زیر اینتوناکو ناپدید می‌شود. بسیاری از هنرمندان اولیهٔ فرسکو، طرح ابتدایی را با گونه‌ای رنگ اخری به‌نام سینوپیا روی آریچو ثبت می‌کردند.
کشف دیوارنگاره ۲۰۰۰ساله
منبع: سی‌ان‌ان
