به گزارش گردشگرآنلاین، گروهی از باستانشناسان که در شهر باستانی «استابیا» واقع در ایتالیا مشغول فعالیت بودند، بقایایی از شبکه لولهکشی در این عمارت رومی را کشف کردند.
بخش بزرگی از شهر «استابیا» (Stabiae) که در نزدیکی «پمپئی» واقع شده است، در جریان فوران آتشفشان «وزوو» در سال ۷۹ میلادی مدفون شده است.
بر اساس نوشتههای «پلینیوس» ـ نویسنده رومی ـ، «استابیا» چندین کیلومتر عمارت ساحلی مجلل را در برگرفته بود و چهرههای سرشناسی همچون «ژولیوس سزار»، «آگوستوس»، امپراتور روم، «تیبریوس» دیگر امپراتور روم و «سیسرون»، سیاستمدار و فیلسوف رومی نیز در این شهر املاکی داشتند.
کاوش در ایوان کوچک عمارتی واقع در این شهر، به کشف یک مخزن سربی منجر شد که بخشی از یک شبکه توزیع آب در این عمارت بوده است.
این عمارت رومی نخست در فاصله بین ۱۷۵۷ تا ۱۷۶۲ میلادی توسط «کارل وبر»، مهندس سوئیسی کشف شد و دو هزار و ۵۰۰ متر مربع از فضای آن آشکار شد. این فضا یک مجتمع عظیم چهار بخشی، از جمله «آتریوم»، «مجموعهای از اتاقها که در فضایی مدور ساخته شدهاند»، «اتاقهای جانبی» و «سالن ورزش» را شامل میشد.
در اکتشاف جدید باستانشناسان، لولههایی به مخزن اصلی متصل شدهاند. کارشناسان معتقدند: این مخزن در گذشته قابل مشاهده بوده است تا ساکنان عمارت بتوانند میزان جریان آب را تنظیم یا در مواقع لزوم، جریان آب را قطع کنند.
تمدن روم باستان از قرن هشتم قبل از میلاد در شبهجزیره ایتالیا شکل گرفت و در کنار دریای مدیترانه و به مرکزیت شهر رم چنان گسترش پیدا کرد که در قرن یکم و دوم میلادی به یکی از بزرگترین امپراتوریهای باستان (با حدود ۲۰٪ از جمعیت آن زمان) تبدیل گشت.
حکومت اولین امپراتور روم، آگوستوس در سال ۲۷ قبل از میلاد آغاز شد. این حکومت شاهد آغاز پاکس رومانا، دوران ثبات سیاسی و شکوه فراوان که حدود ۲۰۰ سال ادامه داشت، بود. در طول این دوره، امپراتور روم به مدیترانه و بخش اعظم اروپای غربی حکومت میکرد.
منبع: ایسنا