به گزارش گردشگرآنلاین و به نقل از آرتنیوز، گروهی از باستانشناسان «موزه تاریخ یوتلاند شمالی» بقایای این تالار عظیم وایکینگها را در دانمارک کشف کردند. این تالار در مقایسه با سایر مکانهای مشابهی که در یک دهه اخیر در این مکان کشف شده است، بزرگترین اکتشاف محسوب میشود.
کاوشگران فقط بخشی از این تالار را مورد بررسی قرار دادهاند و گمان میرود که چندین خانه در زیر آن پنهان شده باشد؛ چراکه به ندرت چنین بنایی به صورت مجزا ساخته میشود.
این تالار احتمالا در ابعادی به طول ۴۰ متر و عرض ۹ متر ساخته شده است و برای سقف آن نیز از ۱۰ تیر چوبی عظیم از جنس درخت بلوط استفاده شده است.
قدمت این بنای عظیم احتمالا به دوران حکومت «هارالد بلاتند»، پادشاه دانمارک بازمیگردد. «هارالد» که در سال ۹۸۵ میلادی درگذشت، یکی از آخرین پادشاهان وایکینگ بود که بر منطقهای حکومت کرد که امروزه به نام دانمارک، شمال آلمان و بخشهایی از سوئد و نروژ شناخته میشوند. از او به عنوان پادشاهی یاد میشود که بخش اعظمی از اسکاندیناوی را متحد کرد و در دوران حیاتش مسحیت را در این قلمرو گسترش داد.
طراحی این تالار مشابه سبک معماری قلعههایی است که در دوران حکومت «بلاتند» ساخته میشدند.
کاوش در محل کشف این تالار همچنان ادامه دارد و از روش تاریخگذاری رادیوکربن برای تعیین قدمت این بنا استفاده خواهد شد.
وایکینگها دریانوردانی از جنوب اسکاندیناوی بودند که به زبان نورس باستان صحبت میکردند. آنها با اروپای شمالی رابطه تجاری داشتند. این رابطه در یک منطقه وسیع شمالی، مرکزی، شرقی و غربی اروپا بین اواخر سده هشتم تا یازدهم میلادی صورت گرفت.
وایکینگها یکی از آخرین ملتهای ساکن اروپا بودند که همچنان بر مذهب چندخدایی بودند. ساختار اجتماعی در میان قبایل نورس مانند دیگر جاها بر پایه بسامانی خانوادگی، همکاری بازرگانی و باورهای آیینی استوار بود.
منبع: آرتنیوز