به گزارش گردشگرآنلاین، علی‌اصغر شالبافیان در جمع اساتید، پیشکسوتان و صاحبنظران انجمن عملی گردشگری ایران، گفت: بسیاری از اساتید و پیشکسوتان این حوزه دانش، تفکر و حرف‌هایی در سینه دارند که باید منتشر و در تاریخ صنعت گردشگری کشور ماندگار بماند، از این‌رو با ضبط تجربیات صاحبنظران این حوزه، گردآوری تاریخ شفاهی حوزه گردشگری را آغاز کرده‌ایم.
او ادامه داد: نگاه به تاریخِ بیش از ۴۰ سال صنعت گردشگری کشور، نشان می‌دهد که همواره استقامت حوزه علم دستاوردهای قابل توجهی را به ارمغان آورده است و در کنار فرهنگ‌سازی عمیق سبب شده است تا ضمن ورود دانشجویان تخصصی در محیط علمی و عملی این حوزه، گردشگری به گفتمان جامعه تبدیل شود.
شالبافیان افزود: با توجه به این‌که نیروی انسانی مهم‌ترین جزء از زنجیره صنعت گردشگری به شمار می‌آید، از این رو در معاونت گردشگری همواره تلاش کرده‌ایم تا نیروهای به‌روز علمی همانند نیروهای تحصیل‌کرده امریه در کنار همکاران جاری قرار بگیرند تا با ترکیب تجربه و دانش، زمینه تحقق دستاوردهای قابل انتظار را فراهم آوریم. در نتیجه رویکرد ما این است که نیروی انسانی همواره باید در محل تخصصی مرتبط قرار گیرد.
گردشگری یا توریسم سفر به قصد لذت بردن یا کسب‌وکار است؛ همچنین به معنی تئوری و عمل سیاحت‌گری، تجارت، جذب، اسکان و سرگرمی گردشگران، و تجارت مرتبط به برگزاری تور است. سازمان جهانی گردشگری با توجه به تمامی تعاریف گردشگری که تا قبل از سال ۱۹۹۴ ارائه شده بودند در سال ۱۹۹۵ یک تعریف نهایی منتشر کرد: «مجموعه فعالیت‌های فرد یا افرادی که به مکانی غیر از مکان عادی زندگی خود مسافرت و حداقل یک شب و حداکثر یک سال در آنجا اقامت می‌کنند و هدف از مسافرت آنان نیز گذراندن اوقات فراغت است. البته اهدافی نظیر اشتغال و کسب درآمد شامل آن نمی‌شود.» بر این اساس کسانی که شامل این تعریف می‌شوند نیز گردشگر نامیده می‌شوند. گردشگری می‌تواند داخلی (گردشگر در داخل کشور خود مسافرت می‌کند) یا خارجی باشد.
تاریخ شفاهی گردشگری گردآوری می‌شود
