به گزارش گردشگرآنلاین، جواد موسوی اظهار کرد: مراسم روز عاشورای روستای مرزان شهرستان فیروزه به شماره ۲۶۱۰ تاریخ ۲۵ بهمن سال ۱۴۰۰ در فهرست میراث فرهنگی ناملموس (معنوی) ملی کشور ثبت شد.
مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی گفت: تعزیه خوانی یا آنچه بیشتر در خراسان متداولتر است، شبیه خوانی از مهمترین اجزای عزاداری سنتی عاشورایی بخش قابل توجه ای از مناطق خراسان است.
وی ادامه داد: با وجود همه تغییرات اجتماعی و فرهنگی در بسیاری از نقاط استان این پیوند هنوز به صورت معناداری حفظ شده است.
موسوی تصریح کرد: اهمیت عنصر تعزیه در نظامِ آئینی عاشورایی مردم خراسان به حدی بوده است که حول برگزاری آن در روستاهای همجوار یک دیگر نوعی از شبکههای آئینی شکل میگرفته است.
مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی افزود: بدین ترتیب گروهی از روستاها که سنتِ شبیه خوانی در آنها وجود نداشته به نزدیکترین روستای در مجاورت خود که در این زمینه از جایگاه مطلوبی برخوردار بوده، مراجعه میکردهاند.
وی اظهار کرد: این شبکهها فارغ از کارکردهای آئینی و ارزشیشان کارکردهای قابل ملاحظه ای در حوزۀ اجتماعی، اقتصادی و غیره در سطح مناطقِ استان دارد. به عبارتی دیگر این گروه از فعالیتهای مشترک آئینی میتواند در کاهش تعارضات و افزایش همگرایی محلی مؤثر باشد.
مهمترین اثر باستانی مرزان ، مزار باباپیر کرمانی است که مربوط به دوره صفویه می باشد و در ۲ کیلومتری شمال غربی مرزان واقع شده است. این اثر به شماره ۲۲۲۹۳ در تاریخ ۲۷/۱۲/۱۳۸۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بنای مزار باباپیر، در موقعیت ۱۵/۵۸ طول و ۳۰/۳۸ عرض جغرافیایی و با ارتفاع ۱۳۵۰ متر از سطح دریا، در ۲ کیلومتری شمال غربی روستای مرزان از توابع بخش طاغانکوه شهرستان نیشابور جای گرفته. بنا به باور اهالی منطقه، این بنا، مدفن شخصی به نام پیر کرمانی است که از یاران شاهزاده (امامزاده) حسین علی اصغر (از نوادگان امام سجاد علیهالسلام) بوده که در جنگ با مخالفان شیعیان کشته شده.
بنای مزار باباپیر که قدمت آن به دروه صفویه میرسد، دارای پلانی مربع شکل، سقفی گنبدی و محرابی در ضلع شرقی است. مزار باباپیر، مورد احترام و تقدیس اهالی منطقه است و برخی آیینهای عذاداری (محرم و صفر) و همچنین ادای نذورات در نزدیکی این مکان، انجام میگیرد.
منبع: ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی