به گزارش گردشگرآنلاین، حامد عابدین زاده مدیرعامل شبکه ملی تشکل‌های مردم نهاد افراد دارای معلولیت شنوایی بیان کرد: بزرگترین مشکل ناشنوایان در صنعت گردشگری نبود مترجم زبان اشاره ایرانی است وقتی تور گردشگری برگزار می‌شود و راهنمای گردشگری صحبت می‌کند، همراهشان مترجم زبان اشاره ندارند.
وی گفت: متأسفانه کسانی که به زبان اشاره تسلط داشته باشند و در عین حال بتوانند راهنمای گردشگری هم باشند نداریم. از طرفی باید حمایت مالی برای آموزش این افراد وجود داشته باشد ولی چنین چیزی در بودجه‌ها نیز تعریف نشده است و حق و حقوقی نیز برای مترجمان زبان اشاره وجود ندارد.
عابدین زاده بیان کرد: اگر کنار آثار تاریخی بارکدی وجود داشته باشد ناشنوا می‌تواند آن را اسکن کرده و اطلاعات هر اثر را بخواند. ناشنوایان از این حق دسترس پذیری محروم شده اند. درباره این موضوع چندین بار مکاتبه کرده ایم اما کسی پاسخگو نبوده است.
وی گفت: زبان اول ناشنوا اشاره است زبان فارسی زبان دوم‌آنهاست. صحبت با زبان اول برای آنها آسان‌تر است. حتی لهجه‌ها برای افراد ناشنوا باید ترجمه شود.
عابدین زاده گفت: زبان فارسی برای ناشنوایان پیچیده است. انجمن تلاش کرده که ر اهنما تربیت کند اما چون هزینه‌ها سنگین است از آن استقبال نمی‌شود. دولت هم حمایت نمی‌کند ما هم از خیرین بیشتر کمک می‌گیریم.
به گزارش گردشگر آنلاین، از دست دادن کامل شنوایی را ناشنوایی یا کری، و کم شدن آن را کم‌شنوایی گویند. اختلال می‌تواند ابتلاء نسبت به تمام نوت‌های صدا باشد یا محدود به صداهای معینی است. اندازه‌گیری حد شنوایی مستلزم مطالعه این اختلالات با دستگاهای شنوایی سنج که به آن شنوایی سنجی گویند.
در سال ۲۰۱۳ دانشمندان پی بردند که عامل بازدارنده گاما سکرتاز بر روی سلول‌های مویین گوش درونی اثر احیاکننده دارد. این دستاورد برای درمان مؤثر ناشنوایی بسیار با ارزش است.
نیاز ناشنوایان به راهنمای گردشگری مسلط به زبان اشاره
