به گزارش گردشگرآنلاین و به نقل از لایوساینس، براساس نتایج بررسی‌ها با استفاده از روش “رادار نفوذ به زمین”، یک تپه خاکسپاری عصر وایکینگ‌ها واقع در نروژ که مدت‌ها به عنوان یک تپه خالی شناخته می‌شد در حقیقت محل دفن بقایای یک کشتی ۱۲۰۰ ساله بوده است.
این کشتی که بقایای آن هنوز زیر خاک مدفون است، در اواخر قرن هشتم میلادی، یعنی در اوایل «عصر وایکینگ» (۷۹۳ میلادی تا ۱۰۶۶ میلادی) دفن شده است.
این کشتی در حقیقت سومین کشتی دفن‌شده متعلق به اوایل عصر وایکینگ است که در سواحل جزیره «کارموی» واقع در جنوب‌غربی نروژ کشف شده است. این منطقه به عنوان محل احتمالی شکل گرفتن فرهنگ وایکینگ‌ها شناخته می‌شود.
«هارالد یکم»، نخستین پادشاه نروژ در یک ملک سلطنتی و در این منطقه زندگی می‌کرد. پیشتر، این منطقه مرکز قدرت سیاسی از عصر برنز تا قرون وسطی بود. به گفته باستان‌شناسان این منطقه به مدت سه‌هزار سال یک مکان مهم محسوب می‌شد.
این تپه خاکسپاری که با نام «Salhushaugen» شناخته می‌شود، نخستین‌بار در سال ۱۹۰۶ میلادی توسط یک باستان‌شناس نروژی کشف شد. این باستان‌شناس پیش از کشف تپه خاکسپاری مذکور، یک کشتی دفن‌شده متعلق به سال ۷۹۵ میلادی را در نزدیکی این تپه و دیگر کشتی دفن‌شدۀ مشهور متعلق به سال ۸۳۴ میلادی را در جنوب شرقی نروژ کشف کرده بود. با این حال با کشف تنها تعدادی تیر در تپه «Salhushaugen»، نا امید شده بود.
با این وجود، باستان‌شناسان امروزی با استفاده از رادار زمین‌نفوذ و بررسی دوباره این تپه موفق شدند بقایای کشتی دفن‌شده را زیر لایه‌ای از سنگ کشف کنند.
این احتمال وجود دارد که تپه «Salhushaugen» که به نظر نمی‌رسد غارت شده باشد، محل دفن آثار تاریخی باشد که در سایر تپه‌های خاکسپاریِ مشابه کشف شده است.
وایکینگ‌ها دریانوردانی از جنوب اسکاندیناوی بودند که به زبان نورس باستان صحبت می‌کردند. آن‌ها با اروپای شمالی رابطه تجاری داشتند. این رابطه در یک منطقه وسیع شمالی، مرکزی، شرقی و غربی اروپا بین اواخر سده هشتم تا یازدهم میلادی صورت گرفت.
کشف کشتی ۱۲۰۰ ساله از دل خاک!
منبع: لایوساینس
