بسیاری از ویژگی‌های مجموعه تاریخی و زیرزمینی دروازه مهریز در زمان مرمت آن مشخص شدند که از جمله این موارد می‌توان به چاهی اشاره کرد که در داخل یکی از صفه‌ها یا شاه‌نشین‌ها وجود دارد.
هنگام مرمت این مجموعه تاریخی، تصمیم بر این شد که دو صفه قرار گرفته در ورودی مجموعه کمی عمیق تر شده تا جای نشستن بیشتری داشته باشند به همین دلیل عملیات خاک برداری از آن آغاز شد و در حین خاک برداری، به چاه عمیقی برخورد کردیم که داخل و عمق آن مشخص نبود اما به دلیل آنکه از آن پشه بیرون آمد مشخص شد که در این چاه اکسیژن وجود دارد.
در ابتدا به دلیل تجهیزات کم امکان رفتن درون چاه وجود نداشت اما پس از مرمت تیم‌هایی به داخل آن رفته و پس از بالغ بر ۶ ساعت حرکت در تونل‌هایی که در انتهای چاه قرار داشت به مجموعه دروازه مهریز بازگشته و از چاه بالا آمدند.
بر اساس بررسی‌های به عمل آمده تونل‌های قرار گرفته در انتهای این چاه که عمق بالغ بر ۴۰ متر دارد از یک طرف به شهر تفت و از سوی دیگر به شهر زارچ منتهی می‌شود و کاربردهای فراوانی داشته که از جمله آن می‌توان به انتقال شهروندان به خارج شهر هنگام حمله بیگانگان و غارتگران اشاره کرد.
درب چاه موجود در یکی از صفه‌های مجموعه تاریخی و زیرزمینی دروازه مهریز
درب چاه موجود در یکی از صفه‌های مجموعه تاریخی و زیرزمینی دروازه مهریز
